Op 18 maart zijn we op het vliegtuig in Bangkok gestapt richting Medan in Sumatra.
Vanaf het moment dat we in het vliegtuig stapten merkten we al dat Indonesië heel anders zou gaan zijn als alle andere landen die we gezien hebben.
In het vliegtuig kwamen we gelijk aan de praat met mensen uit Medan. 2 dingen die ons erg opvielen;
Ze spraken allemaal echt goed Engels en de meeste vrouwen hadden hoofddoeken op.
Een heel nieuw avontuur stond ons dus voor de deur, waar we ontzettend veel zin in hadden.

Aangekomen in Medan, hebben we de vele taxichauffeurs van ons afgeslagen, maar 1 bleef ons volgen dus bij dat mannetje zijn we uiteindelijk maar ingestapt. Hij heeft ons naar het guesthouse gebracht wat we van te voren al uitgezocht hadden.
Vlakbij het vliegveld gelegen, dus maar een klein stukje met de taxi. Het was van een Nederlandse eigenaar die inmiddels overleden is, maar zijn Indonesische vrouw zet dit voort. We werden hier warm ontvangen met een kopje koffie en thee en de lokale snack pisang goreng ( gebakken banaan) en dat om 23.00 uur ‘s avonds! We voelden ons meteen thuis en zijn na een kort gezellig gesprekje gaan slapen.

De volgende morgen had mevrouw Agnes Janssen die ook nog een aardig woordje Nederlands spreekt en inmiddels 74 jaar oud is een heerlijk ontbijt voor ons klaargemaakt. Er stond zelfs pindakaas en hagelslag op tafel; wat een luxe!
Na het ontbijt zijn we de stad ingegaan om toch wat sightseeing te doen. Al snel kwamen we erachter dat hier veel Nederlandse invloeden zijn. Het grappige is dat er dus ook best wat dingen in het Nederlands geschreven zijn. We hebben alles te voet gedaan, heerlijk rondgewandeld door de stad.
Op elke hoek van de straat werd je al begroet met Hello Mister!! How are you?? Of je nou man of vrouw bent, ze noemen iedereen Mister.
In de stad hebben we het paleis van de Sultan bezocht (Istana Maimoon), de grote moskee (Mesjid Raya) en de watertoren. Verder zijn we ook nog bij een winkelcentrum binnen geweest. Hier hebben we een hele dag rustig over gedaan.

De volgende dag hebben we afscheid genomen van mevrouw Agnes Janssen en zijn we met de bus naar Bukit Lawang gegaan.
DE plaats waar je dus de jungle in kunt en waar je wilde Orang Utans kunt spotten!
Na een mooie rit door de olie palmbomen plantages kwamen we aan in Bukit Lawang.
Een klein plaatsje gelegen aan een rivier. Langs deze rivier stonden allemaal guesthouses, dus genoeg keuze. Voordat we een slaapplaats gingen zoeken hebben we eerst alvast informatie gevraagd over de trekkingen door de jungle. En gelijk ook al geboekt voor de volgende dag; 2 dagen en 1 nacht in de jungle!
Dus toen nog op zoek naar een slaapplek, na een tijdje wandelen hadden we een prima plaats gevonden.
We hebben de rest van de middag heerlijk aan het water gezeten en lekker gelezen en vooral genoten van de rust. En ' s avonds op tijd naar bed, want de volgende dag was DE dag voor ons; Orang Utans spotten!!

Na een ontbijtje en kennismaking met onze groep zijn we om 9.30 uur aan onze trekking door de jungle van het Gunung Leuser National Park begonnen. We waren in totaal met 2 gidsen die beide goed Engels spraken, en 2 andere stellen. 1 uit Duitsland en 1 stel uit Nederland. Een kleine gezellige groep!
De gids wist ontzettend veel te vertellen over de jungle en alles wat hierin leefde. Erg interessant dus! Na nog geen half uur gelopen te hebben, kwamen we de eerste apen tegen; Longtail makaken. Deze apen zie je echt overal in Zuid Oost Azië, ze zijn erg brutaal. Een half uurtje verder kwamen we een ander soort aap tegen: Thomas Leaf Monkeys, zwart met wit gekleurde apen die erg druk bezig waren. Ze sprongen van de ene op de andere tak vlak boven ons.
Erg speciaal om te zien, maar iedereen zat zo vol spanning om de Orang Utans te zien dus we gingen weer verder. Een uurtje of 3 later was het dan zover: Yessss de eerste Orang Utan!!!!
En wat voor eentje: een super grote!! Hij zat verstopt tussen de bomen en we konden hem eerst van een afstandje zien, maar nadat de gidsen dichterbij gingen en de kust veilig was mochten we ook dichterbij komen. Zooo bijzonder, kippenvel.... Deze beesten hebben zo ontzettend veel gemeen met de mens, die uitdrukkingen, wauww! Het beest voelde zich gelukkig op zijn gemak en bleef lekker rustig eten en bewoog zich heel sloom voort. Ze kunnen niet zo lang in 1 boom blijven zitten, dus verplaatste zich meerdere keren. Zodra hij zich verplaatste moesten we achteruit zodat het beest zich niet bedreigd voelde. Opeens liet het beest zijn tanden zien en moesten we achteruit van de gidsen. Het zijn en blijven beesten, en hoe mooi en bijzonder ze ook zijn, ze zijn niet te vertrouwen en kunnen ook heel hard rennen. Dus de gidsen hadden ons van te voren al gewaarschuwd wat we moesten doen als het beest op ons af kwam, en wat we vooral niet mochten doen als we in de buurt van dit bijzondere beest waren. We mochten hier niet te lang blijven dus gingen na natuurlijk ontelbare foto's gemaakt te hebben weer verder met onze tocht door de jungle.
Een prachtige tocht door de jungle, we moesten onder de boomstammen door kruipen, erover heen, door riviertjes, steile bergen op en weer af... Een zware maar echt een super gave trekking door de ontzettend groene jungle!
Na weer een hele tijd gelopen te hebben, kwamen we de tweede Orang Utan tegen; Mina met haar baby!
Dit beest hebben ze een aantal jaren geleden gevonden bij lokale mensen thuis. Ze hadden dit beest gevangen en werd als kindje behandeld. Ze is in het revalidatiecentrum geplaatst en verzorgd. Zo hebben ze haar geleerd om weer voor zichzelf te zorgen in het wild. Daarna is ze terug geplaatst in het wild: in Gunung Leuser National Park. En hier leeft ze nog steeds, ze heeft zelfs een baby. Zo bijzonder om te zien! Omdat ze dit verleden heeft, durft ze dichterbij te komen dan andere apen en konden we dus ook prachtige foto's maken van haar en de baby.
De dag kon voor ons al niet meer stuk, maar na de lunch zijn we nog 1 moeder met baby tegengekomen en 1 mannetje die boven in een boom zat te schuilen voor de regen!
Een en al geluk voor ons, want het is maar de vraag of je deze beesten ziet tijdens deze trekking. De gidsen doen echt hun uiterste best om de beesten te spotten.
Aan het einde van de middag kwamen we aan op ons kamp waar we dus sliepen. Het was niet meer als een zijl op de grond met een ultra dun matje en een zijl boven ons hoofd. En daar lagen we dan, op een bergje aan de rivier waar net voor het slapen gaan nog varanen grond liepen. En probeer dan maar eens te slapen... we hebben natuurlijk geen oog dichtgedaan, maar het was een super bijzondere ervaring!

De volgende morgen hebben we heerlijk gezwommen in de rivier, een waterval bezocht en daarna zijn we in de tubes ( binnenbanden van een vrachtwagen) de rivier afgezakt terug naar Bukit Lawang!
Een ontzettend gave trekking waar we maar liefst 5 Orang Utans gespot hebben.

2 dagen later hebben we de nachtbus genomen richting Banda Aceh. Helemaal in het Noorden van Sumatra! Hier lag het epicentrum van de aardbeving en Tsunami van 2004. We hebben 1 nacht in deze stad doorgebracht om alle ellende van deze gebeurtenis te bekijken. Dit heeft ontzettend veel indruk op ons gemaakt, verschrikkelijk wat hier gebeurd is en iedereen die nu nog leeft heeft wel iemand verloren toen. We hebben het Tsunami Museum bezocht, de power generator boot van 2500 ton die 4 km land inwaarts terecht gekomen is en de boot op een huis. Indrukwekkend allemaal om te zien. Maar 1 ding kunnen we zeker wel vertellen, dat de mensen die nu leven het veel beter hebben als eerst. De mensen hier geven zelfs aan dat ze toen zoveel geld van heel de wereld kregen, dat ze niet wisten wat ze hiermee aan moesten. Het geld is dus niet overal goed terecht gekomen..

Vanaf Banda Aceh hebben we de 2 uur durende ferry gepakt naar Pulau Weh! Het meest Noordelijkste puntje van Indonesië. Een prachtig eiland, waar we bijna een week gerelaxt hebben! Het was lastig om te gaan hier, het strand was betoverend mooi, het koraal was helaas aangetast door de Tsunami maar toch hebben we er veel mooi gekleurde vissen gezien en zelfs 1 hele grote Manta Ray van ongeveer 5 meter doorsnede...
Ook hebben we 2 keer gevist op zee met een lokale visser. Beide keren had Bram een flinke vis aan de haak geslagen.. echt super leuk!

Na bijna een week op het mooie eiland doorgebracht te hebben zijn we richting Berastagi gegaan.
Na weer een lange rit met de nachtbus kwamen we in deze plaats aan.
Ook hier hebben we weer bij een Nederlander geslapen die hier een guesthouse had. Meneer Willem met zijn vrouw Yfonia die ook een aardig woordje Nederlands sprak. Erg leuk om hier te verblijven. Mooie schone kamers, maar vooral een super warm ontvangst en heerlijk ontbijt en avond eten! De dag na aankomst zijn we met een Nederlands stel en een Australiër de vulkaan; Gunung Sibayak opgegaan. De vulkaan is 2095 meter hoog. Omdat we met 5 man sterk waren, hebben we geen gids genomen en zijn we het avontuur zelf aangegaan.
Het was een flinke klim, maar we hebben het gered; wauwww wat geeft dat je dat een kick als je boven op die berg staat uitkijkend op het kratermeer! De stank ( rotte eieren geur) van de zwavel komt je tegemoet als je de vulkaan op klimt. Maar wat een machtig gevoel als je hierboven staat.
We hadden het gered en ook nog eens zonder gids! De weg terug ging ook goed en weer terug bij het guesthouse heeft Yvonia een heerlijke Gado Gado ( Indonesische salade met pinda saus) voor ons gemaakt. Dik en dubbel verdiend na deze klim vonden we!
Van Berastagi zijn we richting Lake Toba gegaan met een privébusje dat we geregeld hadden bij Willem en Yfonia.
De aardige chauffeur heeft ons onderweg nog verschillende mooie plekken laten zien voordat we bij het Lake Toba aankwamen.

Hier hebben we een ferry gepakt naar TUKTUK eiland. Het meer Toba is het grootste kratermeer van zuidoost Azië. En wij zitten nu op een eilandje dat middenin dit meer ligt (Samosir, 1055km2 groot). We hebben een kamer met groot balkon aan het meer, dus worden elke morgen wakker met een schitterend uitzicht! We hebben het eiland al rond gecrost op een scooter wat echt hele mooie foto's opgeleverd heeft. Het uitzicht was adembenemend mooi. Alles is zo mooi groen, van rijstvelden tot struiken en dan het immens grote meer ernaast wat echt een ontzettend mooi uitzicht geeft!

Vanaf Toba meer waar we nu al 5 nachten aan het genieten zijn willen we morgen toch verder, maar het is nog een beetje onduidelijk waarheen. We hebben een luxe probleem; er zijn namelijk zoveel mooie plaatsen, dat we gewoon niet kunnen kiezen. Maar reizen bestaat uit keuzes maken, dus daar komen we zeker weten deze keer ook wel weer uit!

Tot zover het eerste gedeelte van het prachtige Sumatra.
Wij hebben het in ieder geval heel erg naar onze zin, dus hopelijk hebben jullie dit ook met dit verhaal.

Iedereen nog een heel fijn Pasen toegewenst!!
Liefs Bram en Ilse